Punktem wyjścia do debaty były słowa wybitnego znawcy dziejów Żydów w Polsce i Rosji, prof. Antonyego Polonskyego, który stwierdził, że spośród wszystkich krajów Europy, Żydzi mieli najlepsze warunki do rozwoju swojej społeczności właśnie w Polsce. Publicyści porównali sytuację Żydów w krajach Europy zachodniej, skąd byli oni wyrzucani, z warunkami w Królestwie Polskim, w którym specjalne przywileje dawały Izraelitom duży stopień bezpieczeństwa.
Społeczność żydowska zaczęła się wyjątkowo dynamicznie rozwijać pod rządami Kazimierza Wielkiego – był to kolejny punkt dyskusji. W tym kontekście omówiona została również rola krakowskiego Kazimierza – żydowskiego miasta, które szybko stało się centrum kulturowo-religijnym tej społeczności.
W dyskusji poruszona została także kwestia tragedii, jaką dla obu narodów okazały się rozbiory Rzeczypospolitej. Polacy zostali w ich wyniku pozbawieni niepodległości, ale ucierpieli wówczas również Żydzi. Zaborcy odebrali gminom żydowskim szeroką autonomię, którą Izraelici cieszyli się od początku swojego pobytu na ziemiach polskich.
Z tematem tym wiąże się udział żołnierzy pochodzenia żydowskiego w polskich powstaniach narodowych – wielu Żydów pragnęło bowiem przywrócić do życia Rzeczpospolitą, w której cieszyli się szerokimi swobodami.
W debacie poruszone zostały również fenomeny sztetli – niewielkich żydowskich miasteczek na Kresach – a także działalność sekty Jakuba Franka, która zagroziła tradycyjnej żydowskiej ortodoksji.
Debata odbyła się we wrześniu 2018 r.