Przede wszystkim katalog – świetny i niedrogi (cena 12 ziko, autorki - trzy Anny: Demska, Frąckiewicz, Maga), przejrzyście porządkujący to, co wystawione. Utrzymana w chronologicznych ramach opowieść o głównych kierunkach polskiej sztuki użytkowej. Odnosząca zgromadzone eksponaty do kolejnych marzeń, idei, złudzeń polskich plastyków. Te wszystkie naczynia, wazoniki i popielniczki, te niespecjalnie zazwyczaj wygodne krzesełka i zydelki, wpośród których pyszni się fotel Tulipan Teresy Kruszewskiej i lśni fotel Romana Modzelewskiego, no i ludowe wzorki na wszystkim, co się da. Nadzieje wiązane z wystawą paryską w roku 1925, siermięga socrealizmu, wybuch wolności i kreatywności po roku 1956, funkcjonowanie po roku 1970 w gospodarce niedoboru z jednoczesnym otwarciem na licencyjny Zachód. I wreszcie czasy współczesne, słynny szezlong Mono Tomasza Augustyniaka firmy Com40 i indywidualne inicjatywy eksperymentujących z wolnym rynkiem twórców oraz producentów.
Dalsze rozpowszechnianie artykułu tylko za zgodą wydawcy tygodnika Do Rzeczy.
Regulamin i warunki licencjonowania materiałów prasowych.